јакна (ж.)
Ја чував бескорисната сачмарка под мојата јакна.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Понекоја бугарско-кинеска јакна, со неиндентификувачко чудовиште или исклештен змеј со премногу канџи и премалку заби, хибридно се вкрстуваше со модерно палто на млада госпоѓица која сѐ уште нема, или има освоено многу одважен маж.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Стегната во фармерки и кратка тексас јакна беше преполна со живот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ја мразеше целата негова гардероба, посебно сината со пердуви исполнета јакна која Дејв ја имаше со години и ја носеше зимно време кога наутро го префрлаше Ренди до училиштето.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Понатаму мораа да кружат низ Калифонија кога стомакот веќе ѝ се познаваше и сѐ што им беше останало беа нивните црни кожени јакни и накитот од сребро и тиркиз којшто некако го стекнаа во Галуп или Флагстаф.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Проблематични, ама подготвени (во зимски јакни), пронижани од промајата што бричи во ходничето, како да сме сред зима.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Заробеното тело во тесните фармерки и тесна јакна во целост ја изразуваше нејзината раскошна недопрена женственост.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Носеше црна кожна јакна преку маичка со црвено-црни дијагонали.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Фармерки, волнен џемпер, спортска јакна и високи зимски мартинки, наместо војнички цокули.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Импознатно дефиле на фалш рифле фармерки, џишбоја тренерчиња, и шушкавец јакни необлечени од студентските денови.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Излитено палтенце. Демодирани чевли. Деформирани. Стара, кожна, излижана од долго носење, јакна.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Идеш со кола до најблиското езеро, ја оставаш колата, ја облакаш најдебелата јакна и го зимаш ранецот пун со вунени чорапи, поткапи, ѕиври и нормално – термос со греана ракија.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Облеков длабоки и топли чизми, влегов во мојата омилена зимска дебела јакна полнета со пердуви и излегов надвор.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Ја подоткри јакната: „Гледај...“ ми рече, „гледај што најдов пред нашата зграда“.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
- Тоа што свињите идат во вашата нива е поради неодговорноста на вашиот комшија кој забораил да ги нарани, а вие требе да седнете и очи во очи да разговарате за проблемот - сериозно му одговори Матновидецот кој перманентно беше облечен во зимска јакна затоа што во телевизијата немаше ни греење.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Далтон веројатно мисли дека кожната јакна нема да треба во зимата.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
- Стој. Каде одиш у ова време? - извика типот во зелена јакна.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Не згреши ни тогаш, додека уште беше само сиромашен студент во износена тексас јакна, претенка за студената скопска есен.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
