јогурт (м.)
Овој доктор Миха не излегуваше повеќе од својот кабинет - ни по театарските бифиња ни по писателските или новинарските клубови ни по маалските кафулиња, па дури престана кога доаѓаше на работа на едно место да си зема четврт бурек а во друга бурекџилница уште четвртинка со чашка јогурт.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
А таа си живееше со малку, со сѐ помалку. Ќе си надробеше попара со млеко или со јогурт, ќе си направаше некаква непозната супа со секакви тревки кои ги купуваше од селанките на пазарот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Во аранжманот е вклучен и четврт бурек со месо. Јогуртот не влегува во цената.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Пензијата на дедо е мала и затоа можеби навечер најчесто јадат попара со јогурт, иако тврдат дека тоа е најлесна храна за стари луѓе како нив.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Се облекувам додека Моне спокојно дише во својот кревет, потоа се стрчувам да го фатам трамвајот „двојка“ што оди до Железничката, се симнувам пред станицата, купувам осминка со сирење и јогурт во син тетрапак од дрвената бурекџилница и со полни раце се упатувам кон првиот десен перон.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Сакаш ли, хаха, да добиеш берат за мајстор на јогурт и јако сирење?
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Црвено лакираните нокти, посебно дотерани за оваа прилика, одлично пасуваа со сината униформа, со само една бела дамка на реверот, која наспроти првата асоцијација, беше од јогуртот во кој утрото го мацаше ѓеврекот.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
— Да ти турам малку јогурт, вели, пак ти се црвени очите...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Стабилен е како човек зашто секој ден јаде исто, четврт бурек и јогуртче.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Пижаместото протегање на балкон. Двете симит погачи и јогуртот.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Вака, сами ние двајцата, можеме без брзање да си го пронајдеме купето, седиштата, удобно да се сместиме, па дури ни остана време и да купиме по осминка бурек со јогурт што го јадевме седнати крај прозорците на вагонот.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Ако биле жедни многу Вокер им давал и јогурт.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Џим со јогуртот, а особено со бозата, има извесни проблеми.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
И за означувањето на неколку млечни производи се употребуваат и денес, и тоа постојано, неколку заемки од турскиот јазик: кајмак (турски kaymak); јогурт (од турски yourt).
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
- Ѓеврек и јогурт. - Дали е тоа сѐ? Потврдив, иако тоа не беше сѐ.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Потоа, татко ми своите таблети ги пиеше редовно, во нејзино друштво, со четврт бурек и јогурт, таму горе на ридот.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
„Не повеќе, рече Лу, сега ја следи книгата за бела магија, која зборува како да ја реконструираш структурата на своите ќелии - се занимаваш со своите ќелии и пиеш, да речеме, јогурт.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Списокот не е голем: суви пиперки, јогурт, младо лукче, фиферонки у пластично шише од литроипол, ракија у исто шише ама од два литра, рибизли, овчо кисело без овошје, шампити, добри вишни...
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Колоните полици се сокачиња специјализирани продавници полни со минувачи, а пред една таква турканица, мислам дека беше во „уличката“ со млечни производи, претпоставуваш – онаа со сите оние овошни јогурти, милк-шејкови, путери од кикиритки, мини нес-кафиња со сламка, млечни кремови, ете го Врапче.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
А место кока кола – јогурт! – му вели Димитар на другар си што за час „смачка“ една четвртинка со сирење.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)