виртуоз (м.)
Вака ако затера, богами, виртуози ќе станат, авторитет на лажните појави, таложејќи си го по страна својот капитал, како сталагнити или креч создаден молкум, полека како во подземјето на глечерите во македонските длабоки јами, многу далеку од очите на работничката класа.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Оттаму, длабоката привлечност кон телото, кои неговите состојби и промени, кон остварувањето на допир со другото тело, кај мене извира само од љубопитноста на истражувачот за немирните игри на виртуозот Ерос.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Виртуоз на дијалогот: залажува и залижува зборува и о-зборува во уво се вовлекува дршка од цреша во јазол врзува; Коски нема, а коски крши.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
„Гледај го ти, малечково! Да не се готвиш и филозоф да станеш? Виртуоз и филозоф.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Луѓето во лифтовите се секакви. Волонтираат како виртуоз лифт-момчиња.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Тој беше згоден, силен, умен, надарен за уметност и полн со физичка издржливост; беше виртуоз и на перо, и на разбој; не знам зошто се вљуби во мене.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
„Здраво, виртуози!“ нѐ пречека со подбивен глас.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Десно од нас онаа главна доплажна, наџиџана улица – барови, бутици, агенции, барови со виртуоз бармени, коктели, жени, пијана музика, пијанства...
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Тој тип уметник е хиперинтелигентен крт, стаорец со фантастични рефлекси и интуиција на гениј, тој е алхемичар и научник, господар на дрогите и виртуоз на сарказмот - тој има авторитет пред криминалците и морлоците кои му се јатаци и често делуваат во негово име.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
