зима (несв.)
Нешто се тресе во водата ладна стружанка млада широкоградна камен од бубрег во бешика спадна голем ко орев го измочав падна Во Струга сакам и плажа да имам да не плаќам данок пари да зимам езеро чисто јас да благословам нелегално пастрмки со мрежа да ловам Оф леле леле либе ле Дримот ги лади јајцата две виршлата веќе одамна се свари за тебе ќе пишам на старост мемоари Донеси либе пиво од туба да заблажам душа и слатко од дуња облечи вечер свечена руба од сите ороспии да бидеш најубаа
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Знајш оти овде кој останал вдовец ретко да може да се прожени. А ти, пред носот кај му и зимаш.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ѓорѓи беше весељак, боем и голем добричина, сакаше и боза од лоза, и шира од бира, па како таков го користеа секакви багабонти и му ги зимава парите.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Тоа се случи во деновите кога зимата почнавме да ја бркаме од собите.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
При влегувањето на младенците во брачната соба ѝ ги зимаат лебовите на Антица, како и свеќите на обајцата — Антица и Николаќија, ги забиваат во средината од лебовите и така ги оставаат на јашмакот од оџакот.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Е, — море веку, море! Се скрасиа веќе нашите жени, тики и Ѓупки веќе почнаа да зимаат марјовците, — си велеа едни.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
АНТИЦА: (ги зима чорапчињата и му ги дава на детето, а по тоа го бакнува).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ете, ние со Андона намислиме да одиме некоа ноќ кај Слива, да и дочекаме ниа качаците од Мусинци, Ерековци, Канатларци и Острец, шо му и зимаат ќесињата и добиците на пазарџиите, и ако можеме некој да оплескаме, да не и јадат сиромасите. Таа е наша работа засега.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Оваа зима е некако постудена од другите, си помисли кога погледна низ прозорецот и виде дека повторно заврнало снег.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Некој ден ти дошол некој ага, ти си се исплашила. (Седнува, а Антица ја зимаат в среде).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
(Кумот оди во брачната соба, ги зима Антица и Николаќија и ги донесува во салонот каде подредува оро: тој прв оти Антица, Николаќи, Василка, старосватот, деверот...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
