моме (ср.)
Дејгиди моме од ЕЛЕМ од мразој ми коса побеле знам сила Бога не моли ѕемнам цел ден по јамболии Ах мори моме од ЕЛЕМ имам проблем преголем в темница книга пишувам пареа од усти издишувам Студ ми влезе во душата камен се стори срцево во зимските дни студени знаеш ти да ме ИЗГОРИШ Зошто ли зошто се продаде в туѓи раце ти отиде и џебови мој ти запусти Џевад за џабе те користи
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Кревалката е да крева оловни товари од душата како што соколот се крева кога ќе здогледа лично моме.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Играв со момчињата во песокот на плажата, со кофички правевме дворци и тврдини од песок, а кога ќе станеше премногу топло тие трите момиња и јас трчавме во водата, се прскавме и врискавме од радост.
„Животот од една слива“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2014)
На огледало ги видов, ,Кито моме".
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Јас ја паметам како исушено стракче босилек или како глас на моме во тело на повената жена.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Забриши моме пенџере и тури сарма у тенџере скалите да ги пометеш џемперот да го доплетеш Чорапи немам два пара ќе одам сега на пазар кошула ми е скината забриши в куќи прашината Цел ден со другачки ломотиш сармата да не ја загориш и ништо ако не работиш назад кај татко ти ќе одиш
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
Море моме, мало моме, Блазе си ти на душата Што си спиеш при мајка ти, При мајка ти, при татка ти.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Гробник еден!... за него личело да се забере и да пее под пенџере. (Николаќи повторно пее под прозорецот): Сечи, моме руса коса, Сплети скала да се качам, Да ти влезам, море’ море, в одајчето, В одајчето шарено.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Те нема, мил мој... ама јас никогаш не сум ти рекла мил мој - немало време да ти речам - воздивна Ѕвезда и стишено си запеја - само темјанушката да ја слуша - Цвеќе се бере - дури е росно... моме се љуби - дури е младо...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
- Не се плаши, моме мило - не ги криј очите - колку и да сум огон - ѕвездата е многу повисоко над мене - не може да ја достигнам...
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
„Јас ја паметам како исушено стракче босилок или како редок глас на моме во тело на повената жена.“
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Само шмајзерот си го зедов. ,На гости ти дојдов, Кито моме", пеам и трчам, потскокнувајќи де на едната, де на другата нога.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Домаќинот мој, дедо ти Петре, секогаш се враќаше од печалба - и ми ги кажуваше сите премрежија - а ти, самсамо моменце?
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
(Ја зема пред себе, ги клава рацете на рамењата нејзини и како науше пее): Си заљубив едно моме Од малечко до големо, Си го љубев долго време, Долго време три години.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
И тогаш се сетив дека ја свират ,Елено моме".
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Од кујната одново почнува да се слуша пијаното пеење на Фезлиев: „Не плачи, мило моме, не жали, Јас пак ќе се вратам...“)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
И секогаш ја почнуваше истата песна, единствена што ја знаеше: „Мори, пијан идам од града, Велико мори, Сретнав моме в ливада Сен ѓузел, Вецо, на коњ трева береше...“
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
„Стојно - Стојанке, моме убаво, сношти го ние брат ти видовме, во Прилеп града борба водеше, борба водеше сос фашистите, сос фашистите, сос Германците.
„Од борбата“
од Блаже Конески
(1950)
Се сетив на ,Елено моме", мора да се игра нешто.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тоа е она моме што го стискам на градите кога поминувам од тука!
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
