па (чест.)
Е, па сега види што треба да направиш со него. ,Борба е општ поим за судир на две противнички страни.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кога се расплака мајка, дедо рече: Па и затворите се за луѓе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Па тие и солзата од око ќе ти ја украдат и нема да ги видиш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Па и ова јас што го кажувам за да се види колку може човек да истрпи и пак да остане.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
„Вработен? Професија?“ „Па, би можеле да ме наречете писател.“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Еден ден, бидејќи е врело лето, водата може да секне. Но, па што?.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Прибирајќи ги есено време коњите, Вите видел убави орници со богата паша, па една есен си направил нешто меќанец — колипка — во полите на овие високи планини, презимувал, а пролетта си ги дотерал и овците и говетцата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Па ни тој самиот не кажуваше како порано дека од мака го прави тоа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Па и здравјето не му било добро и на годината легнал болен.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Па сега - одбирај, чиј куршум понеболи. Од оние отаде, или од овие овдека.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да а кандисаме за преку рид па да видиш каков пријател имаш.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Па ќе се исправи и ќе ги затне ушите со два врста.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па синот се решил за средината: скришум си земал од грнето на татка си додека тој најпосле не го сетил.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Па после ќе го натерал да му свири со гајдата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па и тој носи душа и знае што боли и што не боли. Што блажи и што горчи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па овде и да сакаш да те убијат, ќе мораш да си ја платиш услугата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Господе мили, па воздухот е толку усвитен што ти се чини дека ќе почне да паѓа како запалена пуза, како саѓи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па после и јас зедов, ја сопашав скутината и му ја покрив главата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па колку пати сум му одела по трага, што се вели, и под снег сум му ја барала трагата.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
да не стекла пак реката, да не ги откорна овошките или само алето, е во Америка алињата им се дома, в среде куќа, е па водата нема узда, не се запира со прачка и со викање, а да ја видиш онаа вода што се оди со денови, еднаш ни рекоа денеска морето ќе игра, а кога игра морето, не играјте вие и кога зеде да рипа, да станува и да седнува, леле мајко, потплашена кобила, фучи и се пресега преку бродот и го прескока и 116
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
