предвечер (ж.)
Напролет, предвечер, ќе свирнам со кавал, слушам славеј ќе се огласи, ќе свирнам пак - тој одново ќе се огласи.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Предвечер стана една мала тревога во штабот.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
По ручекот за час ќе се изделеа две противнички страни и играта почнуваше, за да заврши често дури предвечер.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Мочуриштето беше зад кулисите на животот, брате Јоване, а предвечер, со прелетувањето на пајките, отекував од комарци и се враќав во заедничката барака без огорченост.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
До предвечерта околу добитокот веќе немаше грижа.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Се освести дури предвечер, со тапа болка во целото тело, капнат, жеден; ги отвори очите во очекување дека ќе го види пред себе оној гол камен и се изненади.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Беше предвечер, заоѓаше сонцето. ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
