бег
мн. бегови
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 740
1.
Благородничка титула, титула на феудален земјопоседник или на заповедник во Турското Царство. Кога стои со името обично се става по името.
Примери:
Пред него стои бег со чалма и димискија в раце.
Сулејман-бег, Осман-бег, Рустем-бег
2.
Бегство, бегање, забрзано движење, движење нанекаде со трчање.
Примери:
Непријателот се даде во бег кон планината.
При бегот од поплавата ги оставија куќите.
Изведенки
беже ср.
мн. бежиња
дем.
мн. бежиња
дем.