белоглав
белоглавиот
Вид збор: Придавка
Ранг: 27374
1.
Што има бела, седа коса.
Англиски:
white-haired
Светлината паѓаше врз свенатото лице на белоглавиот старец.
Слично со:
белокос (прид.)
2.
Што има коса без пигмент.
Пред куќата си играше со белоглавиот внук.
Од грмушките истрча румено белоглаво детиште.