богохулник
мн. богохулници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 25338
Тој што го хули Бога, што го напаѓа Бога.
Примери:
Богохулниците фрлија дамка на чествувањето на Водици.
Спротивно од:
богоугодник (м.)