бунтовник
мн. бунтовници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 4266
1.
Тој што учестува во бунт, што крева бунт.
Примери:
Врзаните бунтовници, откако влегоа во градот, ги кренаа главите високо.
Изведенки
бунтовничка ж.
мн. бунтовнички
мн. бунтовнички