веселник
мн. веселници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 25983
Весел, ведар човек, кој сака шеги и смеа.
Тој е добар човек, веселник, секогаш спремен за шега и песна.
Изведенки
1.
веселница ж.
мн. веселници
мн. веселници
2.
веселнички прид.
веселничкиот
Пример: веселничка трпеза
веселничкиот
Пример: веселничка трпеза