влачар
мн. влачари
Вид збор: Именка, машки род
Човек што се занимава со влачење волна; сопственик на влачарница.
Не треба да се дозволи да се заборават старите занаети кои се пред исчезнување, како што се терзиите, влачарите, срмаџиите итн.
Изведенки
влачарка ж.
мн. влачарки
мн. влачарки