возбуда
мн. возбуди
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 1259
Психичка состојба што се карактеризира со зголемена активност на чувствата и што влијае врз однесувањето на човекот.
Англиски:
excitement
Албански:
shqetësim, eksitim
Пламнав од возбуда.
Трепереше од возбуда.
Не покажа знаци на возбуда.
Живееше во постојани возбуди.
Спротивно од:
спокојство (ср.)