двор
мн. дворови
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 317
1.
Палата во која живее владетел или веледостојник.
Примери:
Градежниот стил на европските дворови од XIX век.
2.
Владетелот, неговите најблиски и дворјаните што го сочинуваат неговиот најблизок круг.
Примери:
На францускиот двор куртизаните играле голема улога.
3.
Заграден простор околу куќа.
Примери:
Бев крај оградата од дворот.
Влезе во дворот од селската куќа.
Слично со:
авлија (ж.)
Изведенки
дворче ср.
мн. дворчиња
дем. (за куќен двор)
мн. дворчиња
дем. (за куќен двор)