дворјанин
мн. дворјани
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 13249
1.
Лице што припаѓа на најблискиот круг на владетелот, висок дворски службеник.
Англиски:
courtier
Албански:
oborrtar, fisnik
Дворјанинот мораше да биде трезен кога царот се опиваше.
2.
благородник, аристократ
Англиски:
aristocrat
Албански:
aristokrat, fisnik, bujar
Тој е еден од ситните дворјани од нашата губернија.
Слично со:
благородник (м.)
Изведенки
1.
дворјанка ж.
мн. дворјанки
мн. дворјанки
2.
дворјански прид.
дворјанскиот
Што се однесува на дворјанство, што му припаѓа на дворјанство.
Пример: дворјанско држење
дворјанскиот
Што се однесува на дворјанство, што му припаѓа на дворјанство.
Пример: дворјанско држење