дерач
мн. дерачи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 31929
1.
Тој што дере кожа на животни, на добиток.
Примери:
Дерач на пцовисан добиток.
2.
Катник кај животните што служи за раскинување на пленот.
Примери:
Вепарски заби, секач и дерач.
3.
Специјален нож што служи за дерење кожа.
Албански:
thikë për rrjepje
Ја одра кожата и потоа го забоде дерачот во земјата.
4.
Тој што наплатува премногу, што пљачка, што на подмолен начин зема повеќе пари.
Примери:
Дерач е тој, ме одра последниов пат.
Тој е дерач и комарџија.
Сакаат и кожата да ни ја симнат тие дерачи.