дисидент
мн. дисиденти
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 20093
Отпадник од движење, организација, општествено-политички систем, вера, со кои се согласувал и на кои им припаѓал.
Примери:
За бирократите тие се нелојални дисиденти, предавници или нешто уште полошо.
Слично со:
отпадник (м.)
Изведенки
1.
дисидентски прид.
дисидентскиот
Пример: дисидентска литература
дисидентскиот
Пример: дисидентска литература
2.
дисидентски прил.
Пример: Настапува дисидентски.
Пример: Настапува дисидентски.