достоинство
мн. достоинства
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 2909
1.
(само едн.) Позитивна особина што се потврдува со високи морални вредности и самопочит.
Англиски:
dignity
Албански:
krenari, dinjitet
Го чува сопственото достоинство.
Тој е човек со високо достоинство.