желка
мн. желки
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 4741
Копнено и водно животно покриено со цврст оклоп што се движи бавно на четири нозе, кои заедно со главата може да ги вовлече во оклопот.
Примери:
Во капиновите грмушки шушкаа желки.
Вид: влекач (м.)
Изрази
Јава на желка – се движи бавно.
Изведенки
желче ср.
мн. желчиња
дем.
мн. желчиња
дем.