жиг
мн. жигови
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 12250
1.
Направа со врежан натпис или знак којашто служи за ставање отпечаток врз некого или врз нешто заради обележување, распознавање, заверка и сл.
Примери:
Со вжештен железен жиг Римјаните ги обележувале своите робови.
3.
Обележје, одлика што трајно се остава врз нешто.
Примери:
Оставил личен жиг.
жиг на времето
Слично со:
обележје (ср.)
4.
Срам, лош белег врз името, врз личноста.
Примери:
Не може да се ослободи од тој срамен жиг.
5.
Вжештена железна шипка со која се буши дрво, кожа; зашилена железна шипка со која се шараат различни дрвени предмети.
Албански:
damkim
Тој го зеде жигот и направи неколку дупки на јагнешката кожа.