задник
мн. задници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 4581
1.
Долниот заден дел од телото на човекот; заден дел од животно.
Примери:
Тој падна на задник наземи.
Скокна како нешто да го боцнало во задникот.
Го удираше магарето по задникот.
Слично со:
газ (м.)
2.
(обично во мн.) За коњ, магаре, маска - удар со задните нозе.
Примери:
Коњот фрла задници.
Слично со:
чифте (ср.)
Изрази
По туѓ задник не боли.