изблика
Види и:
блика (несв.)
избликаат
Вид збор: Глагол, свршен
1.
Истече силно, во големо количество.
Англиски:
gush
Албански:
shpërthej, derdh
Од неговиот нос изблика крв.
2.
Се изрази силно, наеднаш.
Примери:
Од неговите очи изблика радост.
Изведенки
избликува несв.
избликуваат
избликуваат