казнет
мн. казнети
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 19581
1.
Тој што го казниле.
Примери:
Казнетиот ученик стоеше посрамен.
2.
казненик
Примери:
Казната е секогаш заемен договор меѓу казнетиот и казнувачот.
Казнетиот на магарешка клупа, не се реши ни да мрдне.
Слично со:
казненик (м.)