калиф
мн. калифи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 20109
Муслимански верски главатар во арапските држави што ја има највисоката духовна и световна власт; титула на турските султани.
Примери:
Справедлив е нашиот калиф.
Калифот штрк.
Изведенки
калифа м.
мн. калифи
мн. калифи