а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

караванџија

мн. караванџии
Вид збор: Именка, машки род
Лице што го води караванот.
Турски: kervancı
Употреба: Архаизам
Примери:
За да можат караванџиите да видат дека ги има и дека селото не останало ептен без кучиња.