карактер
мн. карактери
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 1238
1.
Збир на суштествени, изразени и постојани морално-психички и интелектуални особини на поединец или на заедница, што се пројавуваат, се манифестираат преку погледите и постапките спрема околината.
Примери:
Тие се сакаа еден со друг, и покрај разликите во карактерот и вкусовите.
Татко ѝ бил со благ карактер, со многу нежна духовна и физичка конструкција.
Цртите на неговото лице издаваа упорит карактер, непопустливост и бистрина.
2.
Лице со силен морал, со цврсто и доследно однесување, чесен човек; човек како носител на одредени морални квалитети.
Англиски:
personality
Албански:
karakter
Тој е многу голем талент, но чуден карактер.
Тој е подобар човек од мене, поцврст карактер.
3.
Јасно изразено, суштинско својство, обележје на некој предмет или појава; природа, суштина.
Англиски:
nature
Албански:
karakter, natyrë
Постојано треба да се подвлекува суштината на општествениот карактер на културата.
До половината на 19 век книжевната дејност кај нас носи исклучиво црковен карактер.
4.
Истакната личност во драма, со силно изразени психички состојби, психолошки развиен драмски лик.
Албански:
karakter
Среќен е писателот што - откако минал крај карактери додевни, омразени - се приближува до карактери што покажуваат високо човечко достоинство.
Многу, многу полесно е да насликаш карактери од голем размер.