кашла
кашлаат
Вид збор: Глагол, несвршен
Ранг: 6596
1.
Силно и со карактеристичен звук исфрла воздух од белите дробови, обично при надразнување на слузницата од дишните органи.
Примери:
Повторно го слушна стариот како кашла во одајата.
2.
Произведува звук сличен на кашлица.
Примери:
Камионот долго кашлаше додека пак не забревта.
Изведенки
кашлање ср.
глаг. им.
глаг. им.