колибар
мн. колибари
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 20205
1.
Лице што живее или живеело во колиба.
Албански:
njeri kasolle
Колибарите планираа да ја поправат колибата.
2.
сиромав човек
Примери:
Беше личен ерген, ама беше колибар.
Изведенки
колибарски прид.
колибарскиот
колибарскиот