кочница
мн. кочници
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 12538
1.
Направа за подзапирање или за сопирање на движењето.
Примери:
Рачна кочница.
Слично со:
сопирачка (ж.)
2.
Пречка во развојот на нешто.
Примери:
Беше кочница во нејзината кариера.