кулминација
(едн.)
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 9939
1.
Премин на небесно тело низ меридијанот на дадено место од Земјата.
2.
Највисок степен во развојот на некоја појава, врвна точка.
Англиски:
climax
Албански:
kulminacion
Интензитетот на играта достигна кулминација.
Настаните што следеа водат кон неизбежната кулминација, по што очекувајте го пресвртот и расплетот.
Слично со:
врв (м.)
Изведенки
кулминациски прид.
кулминацискиот
Пример: кулминациска точка
кулминацискиот
Пример: кулминациска точка