лајач
мн. лајачи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 56453
1.
Тој што вика, се кара.
Примери:
Лајачот не престана да вика уште цел час.
2.
Тој што озборува, што шири невистини.
Примери:
Лајачите едвај ја дочекаа веста.
Изведенки
лајачка ж.
мн. лајачки
мн. лајачки