метла
мн. метли
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 5316
1.
Направа од поврзани стебла на некои растенија со куса или со долга рачка, што служи за метење.
2.
Полско растение од кое се прави тој предмет.
Изрази
Ајде метла - оди си, губи се!
Метла тварешка - голема метла.
Метла тварешка - човек што расчистува се и што треба и што не треба.
Изведенки
1.
метле ср.
мн. метлиња
дем. и хип.
мн. метлиња
дем. и хип.
2.
метличе ср.
(едн.)
дем. и хип.
(едн.)
дем. и хип.
3.
метличка ж.
мн. метлички
дем. и хип.
мн. метлички
дем. и хип.