мирис
мн. мириси
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 706
1.
Еден од петте надворешни осети што се прима преку носот.
Примери:
Пријатен мирис.
Непријатен мирис.
Мирис на јоргован.
Вид: сетило (ср.)
2.
Својство на нештата што се чувствува преку носот.
Англиски:
scent
Албански:
nuhatje, aromë
Опојниот мирис на трендафилите.
Слично со:
миризба (ж.)