настојник
мн. настојници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 31118
Лице задолжено да се грижи, да чува нешто.
Англиски:
custodian
Во тој момент градоначалникот го виде забрзаниот крупен свештеник кој ја обавуваше функцијата на настојник на митрополијата.
настојник на зграда
црковен настојник
куќен настојник
Изведенки
1.
настојница ж.
мн. настојници
мн. настојници
2.
настојнички прид.
настојничкиот
настојничкиот