а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

обврзник

мн. обврзници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 21560
Тој што е должен да исполни некоја обврска.
Употреба: Правда
Примери:
воен обврзник
даночен обврзник