а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

обезглавен

обезглавениот
Вид збор: Придавка
Ранг: 17252
1. (глаг. прид.) обезглави
Англиски: beheaded
2. Што е лишен од раководство.
Англиски: headless
Употреба: Преносно значење
Примери:
Обезглавена војска.
3. Што е избезумен, збунет.
Англиски: confused
Употреба: Преносно значење
Примери:
Се шетам низ куќа обезглавена.
Слично со: збунет (прид.)
Изведенки
1. обезглавено прил.
конфузно
Пример: Тие обезглавено трчаа низ шумата.
2. обезглавеност ж.
Состојба на тоа што е обезглавено; збунетост, паника.