а   б   в   г   д   ѓ   е   ж   з   ѕ   и   ј   к   л   љ   м   н   њ   о   п   р   с   т   ќ   у   ф   х   ц   ч   џ   ш

овластеник

мн. овластеници
Вид збор: Именка, машки род
Тој што добил или што има некакво овластување.
Англиски: authorized person
Употреба: Правда
Примери:
државен овластеник
судски овластеник
Слично со: ополномоштеник (м.)