окове
оковат; окови, оковете; оковав, окован, оковаа; оковал; окован; (ќе) оковев, (ќе) оковеа; (ќе) оковел
Вид збор: Глагол, свршен
Ранг: 9448
2.
Прицврсти нешто со оков, со метална рамка или со клинци.
Албански:
gozhdoj
Ја окова вратата од дрвената ограда.
Изведенки
1.
оковува несв.
оковуваат
оковуваат
2.
оковување ср.
глаг. им.
глаг. им.