олицетворение
Види и:
олицетвори (св.)
мн. олицетворенија
Вид збор: Именка, среден род
Ранг: 15638
2.
Изразување, претставување на нешто апстрактно со одреден лик, како живо суштество; олицетворување.
Англиски:
embodiment
Албански:
personifikim
Магарето е олицетворение на глупавоста, лисицата на лукавоста, волкот на крвожедноста итн.
3.
Изразување на некоја идеја или поим во човечка личност.
Англиски:
personification
Албански:
personifikim
За мене тој беше олицетворение на самоувереност и богато животно искуство.