олтар
мн. олтари
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 4242
1.
Најважен дел во црква, издигнато и преградено место во предната источна страна на црквата, каде што се одвива главниот дел од богослужбата.
Примери:
Беше седната на скалилата пред олтарот и липаше.
2.
жртвеник
Примери:
Среќаваме поими за татковината и свест за жртвите што треба да се дадат на олтарот на татковината.
Слично со:
жртвеник (м.)
Изрази
Застане пред олтар - се венча (во црква).
Изведенки
олтарче ср.
мн. олтарчиња
дем.
мн. олтарчиња
дем.