отима
отимаат
Вид збор: Глагол, несвршен
Ранг: 13495
1.
Насилно зема нешто од некого.
Примери:
Разбојниците имаа се што ќе видеа.
3.
(се отима) Се брани, се трга од некого.
Примери:
Таа плачејќи се отимаше и молеше да ја пуштат.
Слично со:
брани (несв.)
Изведенки
отимање ср.
глаг. им.
глаг. им.