отстрел
мн. отстрели
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 28324
1.
Употреба на ловечко оружје за убивање дозволен и определен дивеч.
Албански:
për mbytje, për të gjuajt
2.
Акт на определување некој да биде жртвуван, отфрлен, уништен.
Изрази
Дивеч за отстрел - дивеч што е определен за отстрел.
Дивеч за отстрел - личност против која се насочени дејства за уништување, дискредитација и сл.