очае
очаам, очаат; очај, очајте; очајав, очајаа; очајал; очајан; (ќе) очаев; (ќе) очаеја; (ќе) очаел; очаен
Вид збор: Глагол, свршен
1.
Доведе некого во очајание; направи некој да изгуби секаква надеж.
Примери:
Тоа мене ме очаја.
Изведенки
1.
очајува несв.
(се) очајуваат
Се наоѓа во состојба на очај.
(се) очајуваат
Се наоѓа во состојба на очај.
2.
очајување ср.
глаг. им.
глаг. им.