пазарџија
мн. пазарџии
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 9148
1.
Лице што оди на пазар да пазарува.
2.
Селанец, земјоделец, градинар, кој на пазар ги носи своите производи за продавање.
Примери:
Се враќаат веќе пазариите, се пуштил пазарот.
Изведенки
пазарџика ж.
мн. пазаџики
мн. пазаџики