повластица
мн. повластици
Вид збор: Именка, женски род
Ранг: 26032
Посебно право, поволен услов, погодност што се дава некому за нешто.
Англиски:
preference
царинска повластица
ЈСП нема повластици за невработените.
Слично со:
привилегија (ж.)