политура
мн. политури
Вид збор: Именка, женски род
1.
Лак што се премачкува како површински слој врз дрвени површини за да добие висок сјај.
Примери:
Политурата веќе го имаше изгубено сјајот.
Висококвалитетна политура.
2.
Убав впечаток што ја крие вистинската состојба.
Примери:
Врз сите овие настани имаше добра политура.