полномошник
мн. полномошници
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 6411
Лице што има полномоштво, што има полномошно право.
Примери:
А подоцна, по иницирањето на ваквата постапка, тој и работниците кои останаа без работа беа застапувани од полномошници надвор од синдикатот.
Слично со:
ополномоштеник (м.)