послушник
  
     
     
  
  
      
          
             мн. послушници
          
      
    
    
    
      Вид збор: Именка, машки род
    
    
	    
	      Ранг: 19237
	    
	
    
    
      
          1.
          Тој што е послушен, што слуша без приговор.
        
         
          
		  Примери:
		    
	          
	            
	              Околу него се врткаа плашливци и послушници, кои му го виткаа грбот и му слугуваа.
	              
	            
	          
	          
		    
            
          
		  
		  
		  
		  Слично со: 
		    
			  слуга (м.)
			  
			
		    
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
		  
      
          2.
          Подготвителен степен пред стапување во монашки ред; лице што се подготвува да даде завет и да стане монах.
        
         
          
		  
		  Изведенки
      
      
        
          
           
          послушница ж.
          
          
          
          
        
      
    
 
   
         
	        