потпирач
мн. потпирачи
Вид збор: Именка, машки род
Ранг: 14932
1.
Предмет со кој се потпира нешто.
Англиски:
buttress
Албански:
mbështetës
Столбовите се прицврстуваат со потпирачи од дрво или од бетон.
Во паркот имаше само тенки дрвје, лошо фатени, со потпирачи одоздола.
2.
Дел од мебел што служи за потпирање про седење.
Англиски:
backrest
Албански:
mbështetëse
Се фати за потпирачот од столот за да се задржи.
Го обеси палтото на потпирачот од столот.
Слично со:
облегалка (ж.)